vrijdag 15 augustus 2014

15 augustus naar Seattle

Vrijdag 15 augustus
Weer bewolking en koud vandaag. We wilden eigenlijk naar Olympic National Park, maar met dit weer is daar geen berg te zien. Jammer maar helaas, we slaan dit park over en gaan naar Seattle. Natuurlijk nog wel even een stempeltje gehaald in het Visitor Center!
Onverwachts moeten we met de ferry, maar dat is geen straf. Het Canadagevoel komt terug. Alleen hadden we toen beter weer tijdens die boottochtjes. Nu zitten we blauwbekkend binnen.
Seattle binnenkomen is rampzalig. Een langzaam rijdende file tussen een bak ellende aan garagebedrijven, fast food restaurants, obscure motels, nailstudio’s en Japanse en/of Koreaanse onduidelijke bedrijven. Maar het weer is opgeknapt, we zien de zon weer!


Ons hotel, een Travelodge, ligt vlakbij de Space Needle. De kamer die we krijgen is niet geweldig. Klein, voor Amerikaanse begrippen dan, oud, krakerig, en een raam met ijzerdraad erdoor. Beetje gevangenisgevoel.
We droppen onze spullen in de kamer en lopen de stad in. Wat een onwijze drukte hier, na alle rust van de laatste dagen. Afschuwelijk. Moeten we hier echt drie dagen blijven? Maar dan blijkt dat we langs Highway 99 lopen, die hier dwars door de stad gaat. Een straat verder is het rustig en ziet het er allemaal heel anders uit.


We lopen naar het water, hill down. Behoorlijk stijl, doet denken aan San Francisco. Mooi uitzicht op het water en de omliggende eilanden van Seattle.
Dan naar Pike Place Market, een van de oudste landbouwmarkten in de VS, bestaat sinds 1907. De viskraam is het meest bekend, daar gooien ze met vis heen en weer en dit spektakel staat in elk reisboek. Het is een oude traditie van handelaren die elkaar de vis toegooiden die ze nodig hadden. Je hoeft niet eens op de vislucht af te gaan om het te vinden – daar waar het zwart staat van de mensen, daar is het. De verkopers maken een mooie show van het visgooien en jagen de toeristen de stuipen op het lijf door ineens een grote vis die in het ijs ligt te laten bewegen.


Pike Place is een megacomplex. Niet alleen etenswaren, maar ook winkeltjes, kunstenaars, restaurantjes en cafés.  Veel toeristen, maar ook locals die hier hun verse groenten, fruit en vis kopen.
Rondom Pike Place zijn opvallend veel zwervers. In Portland was dit ook al, maar Seattle lijkt er nog meer te hebben. Met hun hele hebben en houden aan de wandel, of met enkel een hond en een bord waarop staat dat ze geld nodig hebben. 


Naast zwervers zien we ook veel –in onze ogen-  vreemde types. Zo is er de dame die constant een houten doosje bekijkt en in haar handen ronddraait, de mensen die in zichzelf pratend en met hun hoofd naar de grond gericht doelloos rondwandelen, de in verhuisdekens gehulde neger met de verwilderde blik … Niemand kijkt er van op, niemand stoort zich eraan en het geeft op geen enkel moment een onveilig gevoel. Bijzonder.


We eten bij El Borracho, een Mexicaanse restaurantje. Nacho’s en bier. Heerlijk! We hebben een biertje gevonden dat niet zoet smaakt! De nacho’s moeten we thuis ook maken, zo onwijs lekker en nog beter dan in café Harlem in Amsterdam!


Met de monorail gaan we terug naar de buurt van ons hotel – het is begin van de avond inmiddels. We gaan naar Seattle Center, een expositiepark in de stad dat is overgebleven van de wereldtentoonstelling in 1962. Het is een groot terrein, met daarop de Space Needle, EMP museum, een science museum voor kinderen, tentoonstellingsruimtes, Imax theater en diverse plekken voor openluchtfestiviteiten. Er is een live optreden gaande en het is gezellig druk. Rondom het veld staan tentjes waar je verschillende producten kunt proeven.


Voor de Space Needle zijn we te laat; de rij is lang en de zon gaat zo onder. Die bewaren we dus tot morgen. We lopen het terrein rond, overal is wat te doen. Het mooist zijn de bloemen, Sonic Blooms van kunstenaar Dan Corson. Grote felgekleurde bloemen met zonnepaneeltjes erop, die geluid maken als je er naast gaat staan. Door hard heel en weer te rennen kun je een muziekje maken! Letterlijk flower power J



Het Seattle Center is zo leuk, dat we nog lang blijven hangen. De vreselijke entree in de stad vandaag deed het ergste vermoeden, maar wat een supertoffe stad is dit. Relaxte sfeer, veel terrasjes en veel te bekijken en te doen. Stukken beter dan Portland, wat eigenlijk maar heel beperkt was en waar de sfeer in elk geval heel anders was. BNN’s 3 Op Reis had het wat ons betreft een beetje mis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten