Zondag 17 augustus
Onze laatste hele dag in de VS. Voor vandaag hebben we
kaarten voor Future of Flight, een rondleiding door de fabrieken van Boeing in
Everett, zo’n 20 mijl boven Seattle. Een gevoel van shit‘ ontstaat als blijkt
dat de kaarten al voor 15 augustus waren …
Maar niet getreurd, we reserveren gewoon opnieuw, maar nu voor vandaag.
Wat een onzin om drie maanden van te voren te boeken als het nu ook kan.
Na het passeren van de enorme assemblagehal van Boeing,
zetten we de auto op de parkeerplaats. Er ligt hier weer een vlaggetje van Neil
en Nolan. Door de perfecte beschrijving van Stefanie, het vijfde bloemperkje en
het eerste dat geen gras heeft maar keien en grint, vinden we het direct. Het
vlaggetje steekt zelfs iets boven de stenen uit!
Binnen melden we ons voor de tour die om 12 uur begint. Onze
gids is een Oost-Europese dame met zo’n accent dat we erg veel moeite hebben
haar te verstaan. De tour is strak geregisseerd: eerst een film, dan de bus in
(group A follow me), naar de assemblagehal, in marstempo achter de Russin aan
(Walk between the yellow lines please) en dan de loopbrug op om in de hallen te
kunnen kijken.
We bekijken waar de Boeing 747 in elkaar wordt gezet en hoe
dit gebeurt: een soort bouwpakket op de plek; grote onderdelen worden via
liften aan stalen plafondbalken naar de juiste plek gebracht. Bij de Boeing
787, het nieuwste paradepaardje van Boeing, gebeurt het in elkaar zetten op een
lopende band. Mooi gezicht!
Na de rondleiding bekijken we in een speciale
expositieruimte de onderdelen van de vliegtuigen en zien hoe groot ze zijn. We
kwijlen bij de luxe vliegtuigen met bed en douche; dat is andere koek dan de
beenruimte van weinig komma weinig inch die wij altijd hebben!
De rest van de middag chillen we bij het zwembad. Dit is het
eerste hotel met een buitenzwembad, de andere waren allemaal binnen. Boekje
mee, Ipad mee, luieren, niksen.
’s Avonds de stad weer in voor nog een keer nacho’s en het
bekijken van de zonsondergang. En dan ineens zien we hem weer: Mount Rainier! Hij
torent boven de stad uit, enigszins bescheiden in een wazige atmosfeer, maar
toch! Prachtig. Wat een berg, om op 100 km afstand gezien te kunnen worden, en
ook nog als enige in de omgeving. Je zou bijna denken dat het een plastic Disneyberg is die bedoeld is om toeristen te
trekken – je weet maar nooit immers met die maffe Disneyontwerpers en hun roze
brillen.
In de zon kleuren de gletsjers langzaam oranje en roze.
Natuurlijk hebben we nu geen fototoestel bij ons … ‘ns kijken hoe de berg eruit
ziet via de Iphone.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten