Maandag 11 augustus
In verband met de weersverwachting van vandaag, 102 graden,
besluiten we om naar de zee te gaan. Het was gisteren al erg warm in Portland,
maar 38 graden is onhoudbaar.
Het Best Western hotel (‘If you need anything, please
contact the reception’) weigert ons handdoeken mee te geven voor het strand.
‘It’s our policy, and we may charge you for bringing back dirty tools’.
Gelukkig doet de housekeepersmanager niet zo moeilijk en krijgen we keurig twee
badlakens mee. Nu hoef ik ze in elk geval niet sneaky van hun
schoonmaakkarretje te gappen.
We geven Richard de opdracht ons naar Arch Cape te leiden,
een plaatsje aan de Pacific. Het is zo’n anderhalf uur rijden, maar als gevolg
van een wegopbreking doen we er drie kwartier langer over. We schrikken altijd
van de oranje driehoekige bordjes met ‘Roadwork ahead’ – ‘Be prepared to stop’
– vaak is er dan een hele straat opgebroken, het kost je in elk geval altijd een
boel tijd.
Bij Arch Cape zoeken we een toegang naar het strand. We zijn
wat verbaasd dat het nergens druk is op de stranden, ook niet waar wij zijn.
Tot we de temperatuur op het display zien …. 62 graden. Dit kan niet waar zijn,
het zou vandaag 102 graden worden, er zou zelfs een record gebroken worden en
code rood was afgegeven wegens extreme hitte! Maar het thermometertje in de
auto blijkt niet kapot. Het is hier inderdaad een heel stuk kouder. 40 graden
minder maar liefst. Eerst maar eens op het strand kijken, want om daar nu in de
kou te gaan liggen …
Er blijken toch mensen te liggen, zelfs in zwemkleding.
Trotseren zijn de winterse kou? 102 graden is het niet, dat wordt het ook niet,
maar het is heerlijk op het strand. Vanuit de zee stijgt continu waterdamp op,
zeemist, die tot spooky beelden leidt van mensen zonder benen. De koele vlagen
voelen als een soort airco. We zoeken een plekje bij een boomstam (steuntje in
de rug), steken een teen in de Pacific (ijzig! – daar gaat dus inderdaad
niemand in), lezen (en vallen in slaap) en genieten van de zon.
We hebben geen idee hoe dit nu kan. Is het een koude
stroming in de Pacific die tot dit soort temperatuurverschillen leidt? Toen we
in 2010 Highway 1 reden, tussen San Francisco en Los Angeles, hadden we ook die
lage temperatuur aan het strand en zelfs dikke bewolking. 5 km het binnenland
in, en het was warm en zonnig. Gaan we opzoeken.
Rond een uur of 5 pakken we de spullen weer in en rijden
terug voor onze derde en laatste nacht in Portland. Morgen naar Mount Rainier
National Park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten